Designer
- Coro
- Monet
- Napier
- Sarah Coventry
- Trifari
-
Overige Designers
- Accessocraft
- AJC
- Alexis Bittar
- ART
- Attwood & Sawyer
- Austria
- Avon
- B. David
- B.S.K.
- BeauJewels
- BG Bergdorf Goodman
- Biche de Bere
- Bill Skinner
- Bond Boyd
- Buch + Deichmann Denmark
- Butler & Wilson
- C.R. Co (Charles Reis)
- Cabouchon
- Carl Art
- Carven
- Castlecliff
- Cathé
- Chris de la Torre
- Christian Dior
- Ciro
- CM
- Courrèges Paris
- Curtis Creations
- D'Orlan
- Danecraft
- David Grau
- DeLiguoro
- Dodds
- Elizabeth Taylor
- Emmons
- Ermani Bulatti
- Florenza
- Fuller Brush
- Gerry's
- Goldette
- Grossé
- H&S
- Hattie Carnegie
- Hollycraft
- Hollywood
- Hong Kong
- Ivana
- JJ - Jonette Jewelry
- Japan
- LG (Lind-Gal)
- Jemax (Max Standager)
- Jewelarama
- Joan Rivers
- Judy Lee
- Juliana / DeLizza & Elster
- Kenneth Jay Lane
- Keyes
- Kramer
- Krementz
- L.K. Bennett
- Lea Stein
- Ledo
- Lisner
- Ludmilla
- Made in Italy
- Majestic
- Marvella
- Milor Italy
- Museum reproductions
- Nina Ricci
- Original by Robert
- Overig
- Paris House London
- Park Lane
- PeepToe
- Richelieu
- Risis
- Roger van S.
- S&G 5th Ave
- Sardi
- Soleil
- Sphinx
- St. Labre
- Star
- Stuart Nye
- Swank
- Swarovski
- Tancer II / Mylu
- Ted Baker
- Tony Bouchet
- Uhlig
- Van Dell
- Vanda
- Vendôme
- Weiss
- West(ern) Germany
- Wiesner of Miami
- Yves Rocher
- Yves Saint Laurent
- - -- --- ---- ---- ------
- Ongesigneerd
- - -- --- ---- ---- ------
- Verkocht
Yves Saint Laurent
Yves Saint Laurent is geboren op 1 augustus 1936 in Algerije, opgegroeid in een villa aan de middellandse zee met twee jongere zusjes en in een redelijk welgestelde omgeving. Hij was een ziekelijk, nerveus en door zijn schoolomgeving geplaagd kind. Hij vond afleiding en troost in het maken van papieren poppen en het ontwerpen van jurken voor zijn moeder en zusjes.
Op zijn achttiende verhuisde naar Parijs om te gaan studeren aan de 'Chambre Syndicale de la Couture' waar hij al snel opviel door zijn ontwerpen. De editor van 'French Vogue', Michael de Brunhoff, introduceerde hem bij Christian Dior. Volgens Yves Saint Laurent heeft deze hem de basis van de kunst bijgebracht. Onder leiding van Dior ontwikkelde hij zijn stijl verder. In 1955 trad hij bij Christian Dior in dienst als 'Hoofd Assistent'. In 1958 werd zijn eerste collectie voor Dior gepresenteerd. Lees meer ...
Bij het overlijden van Dior in 1957 werd Saint Laurent op zijn 21ste de hoofdontwerper van Dior. Dit heeft echter niet lang geduurd omdat hij in 1960 door Frankrijk werd opgeroepen om in het leger te dienen ivm de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog. Hoewel Saint Laurent op basis van zijn gezondheid (zenuwinzinking) de dans wist te ontspringen bleek bij zijn terugkeer in Parijs dat hij zijn baan bij Dior kwijt was. De rechtszaak die volgde leverde hem een vergoeding op van GBP 48.000 waarmee hij in de gelegenheid was om in 1961 samen met zijn partner Pierre Berge zijn eigen, zeer succesvol modehuis, te beginnen en in de decennia die volgden ui te groeien een mode icoon. Hij was de eerste modeontwerper waaraan, door het Metropolitan Museum New York, een tentoonstelling is gewijd.
Hoewel het bedrijf het onder de zakelijke leiding van Berge goed deed waren de 80er jaren zwaar voor Saint Laurent die worstelde met een cocaïne- en drankverslaving.
In het begin van de 90er jaren keerde het succes terug. Zijn designs werden herontdekt en Saint Laurent leek zijn verslavingen in bedwang te hebben. In 1993 werd het bedrijf voor 600 miljoen dollar verkocht aan het farmaceutische bedrijf Sanofi dat het zes jaar later verkocht aan Gucci.
Saint Laurent bleef tot 2002 de “haute couture” collectie ontwerpen maar, door zijn leeftijd, toch weer teruggekeerde verslavingsproblemen, zijn depressiviteit en problemen met Tom Ford, de baas van de “ready to wear” collectie, werd besloten het couturehuis van YSL te sluiten. In Januari 2002 werd de laatste show gelopen en ging Saint Laurent met pensioen en trok zich terug in zijn huis in Marrakesh.
In 2007 is hem door president Sarkozy de onderscheiding “Grand Officer of the Legion D’Honneur´ toegekend en is hij op 1 juni 2008 na een kort ziekbed op 71jarige leeftijd in Marrakesh overleden waar hij ook is begraven.